Rzeczoznawca dmuchańce - telefon +48 502 188 313
Otwórz menu

Orzeczenia techniczne dotyczące urządzeń rozrywkowych

W niniejszym artykule pragniemy odpowiedzieć na pytanie, czy w polskim prawie istnieje jakakolwiek podstawa do tego, aby nałożyć na właścicieli, użytkowników tego rodzaju urządzeń obowiązek posiadania orzeczeń technicznych?

Z faktu bycia członkiem unii europejskiej wynika obowiązek stosowania przez kraje członkowskie norm europejskich. Na terenie całej wspólnoty normy techniczne są z reguły ujednolicone. W odniesieniu do naszego kraju potwierdza to fakt, iż polskie normy mogą być wprowadzeniem norm europejskich lub międzynarodowych (art.5ust.2 ust. o normalizacji 08.09.2015). W stosunku do wszelkich urządzeń dmuchanych tzw. dmuchańców stosuje się Polską Normę PN-EN 14960-1:2019-07 Część 1: Wymagania bezpieczeństwa i metody badań. Odnosi się ona do nadmuchiwanego sprzętu do zabawy, przeznaczonego do użytkowania przez dzieci w wieku do czternastu lat, zarówno indywidualnie, jak i grupowo. W niniejszej normie określono wymagania bezpieczeństwa dotyczące urządzeń dmuchanych, w których podstawowymi czynnościami jest odbijanie się i ześlizgiwanie. Norma dotyczy zarówno tych, którzy projektują, produkują i dostarczają urządzenia rozrywkowe.

orzeczenia techniczne

Orzeczenie techniczne stwierdza fakt zgodności z normą wykonania/zaprojektowania, użycia materiałów i eksploatacji określonego urządzenia rozrywkowego, a ustawa o normalizacji stwierdza tylko dobrowolność stosowania polskich norm. Norma PN-EN 14960 w punkcie 7.1.2 określa zakres kontroli corocznej wykonywanej przez organ kontrolny, który powinien obejmować kontrolą każdą część urządzenia dmuchanego i jego wyposażenia pomocniczego. Kontrola taka powinna być wykonywana w odstępach czasu nie przekraczających 12 miesięcy i ma na celu określenie ogólnego poziomu bezpieczeństwa działania urządzenia dmuchanego. Widzimy, iż sama norma nakazuje przeprowadzanie kontroli stanu technicznego przynajmniej raz w roku. Jest to czytelne i jasno określone w Polskiej Normie w przypadku dmuchańców, natomiast czy podobne zapisy prawne formułujące ten wymóg znajdziemy w ustawodawstwie polskim? Bezpośrednio takiego zapisu nie znajdziemy, co nie znaczy, że tego rodzaju wymóg nie istnieje.

Analizując kilka innych ustaw ważnym jest, aby wskazać potrzebę posiadania orzeczenia technicznego i płynące z tego faktu konsekwencję prawne. Ustawa z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. Nr 16, poz. 95 z późn. zm.) posiada interesujący zapis, który jakby się wydawało na pierwszy rzut oka z posiadaniem odpowiedniej dokumentacji przez właścicieli tego typu urządzeń rozrywkowych nie ma nic wspólnego, a w praktyce często budzi dużo kontrowersji. Zarzuca mu się czasem nawet, że działania podjęte na jego podstawie są bezprawne. Na kanwie art. 40, rada gminy posiada ustawowe prawo stanowienia aktów prawa miejscowego, które obowiązują na jej obszarze (art. 40 ust.1 ustawy o samorządzie gminnym). Od razu trzeba zaznaczyć ważną kwestię, iż prawo miejscowe należy do źródeł powszechnie obowiązującego prawa RP, obowiązującego na obszarze działania organów, które je ustanowiły o czym stanowi art. 87 Konstytucji RP. Ponadto rada gminy może wydawać  akty w zakresie zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej (art.40 ust. 2 pkt 4). Co to oznacza w praktyce? Nic więcej jak to, że rada gminy może podjąć uchwałę odnoszącą się do zasad korzystania z obiektu użyteczności publicznej, stanowiącą o tym, że właściciele lub użytkownicy dmuchańców pragnący wystawić swoje urządzenia typu: zamek dmuchany, zjeżdżalnia dmuchana czy rodeo byka na terenie należącym do gminy, muszą posiadać stosowne świadectwa kontroli technicznej swoich urządzeń. Mimo, że w przepisie nie jest napisane wprost, że taki obowiązek został nałożony na właścicieli, to z racji posiadania delegacji ustawowej do tworzenia prawa miejscowego, rada gminy tego rodzaju wymóg czy też obowiązek może ustanowić w każdym czasie. Rada gminy może swobodnie kształtować zasady na jakich podmioty gospodarcze, mogą korzystać z terenu do niej należącego a będącego jednocześnie obiektem użyteczności publicznej

Bardzo podobnie sprawa wygląda w przypadku zorganizowanych imprez masowych, które to niejednokrotnie dają możliwość właścicielom urządzeń rekreacyjnych uzyskiwanie wysokich dochodów w czasie ich trwania. Ustawa z 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. Nr 62, poz. 504 z póź, zm.) określa między innymi warunki i zasady zapewniające bezpieczeństwo imprez masowych. Właściciele dmuchawców chcąc przy okazji tego rodzaju imprez wystawić swoje urządzenia, nie zawsze zdają sobie sprawę z konieczności posiadania orzeczenia technicznego. Niekiedy posiadanie ważnego orzeczenia technicznego bywa warunkiem ich uczestnictwa w imprezie. Dlaczego tak się dzieje?

Organizator zapewnia udział w tego rodzaju imprezie służb porządkowych, służb informacyjnych oraz kierującego tymi służbami kierownika do spraw bezpieczeństwa (art. 6 ust.1 pkt 2). Najistotniejsze jest to, że służby porządkowe są uprawnione do sprawdzenia i stwierdzenia uprawnień osób do uczestnictwa w imprezie masowej, a w przypadku stwierdzenia braku takich uprawnień mogą wezwać te osoby do opuszczenia imprezy (art. 20 ust.1 pkt 1). Można by od razu postawić pytanie- co warunkuje uprawnienie osób uczestniczących w imprezie masowej? Uprawnienie takie tworzy w stosunku do właścicieli dmuchawców tylko posiadanie aktualnego świadectwa kontroli technicznej oraz dokument techniczno-ruchowy. Gdyby właściciel odmówił okazania tego rodzaju dokumentów służbom porządkowym, wyżej wymienione służby są obowiązane odmówić wstępu na imprezę (art.22 ust. 1 pkt d).

Przykłady te pokazują, że jednak istnieją zapisy w prawie polskim, które mimo, że wprost nie określają obowiązku posiadania świadectwa kontroli technicznej dmuchawców, to jednak tego rodzaju obowiązek może i jest formułowany na ich podstawie. Co w przypadku, kiedy właściciel tego rodzaju dokumentu nie posiada? Zasadniczo nic z tego faktu nie wynika. Natomiast problem powstaje, kiedy dojdzie przy eksploatacji tego rodzaju sprzętu do nieszczęśliwego zdarzenia, którego efektem będzie szkoda na osobie czy szkoda rzeczowa. Automatycznie pojawia się kwestia odpowiedzialności cywilnej. Na kim spoczywa odpowiedzialność w takim wypadku? Odpowiedź jest prosta- na właścicielu, ale jeżeli urządzenie zostało ubezpieczone to odpowiedzialność tym samym przechodzi na ubezpieczyciela. Problem rozwiązuje zawarcie dobrowolnej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzenia działalności. Przedmiotem takiego ubezpieczenia jest, wynikająca z przepisów prawa, odpowiedzialność cywilna podmiotu ubezpieczonego za szkody na osobie (szkody będące następstwem śmierci, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia) lub rzeczowe (szkody będące następstwem utraty, zniszczenia lub uszkodzenia rzeczy) wyrządzone osobom trzecim, w związku z prowadzeniem działalności. Ubezpieczenie obejmuje zarówno szkody faktyczne (damnum emergens) jak i utracone korzyści, które poszkodowana osoba trzecia mogłaby uzyskać, gdyby jej szkody nie wyrządzono (lucrum cessans). Niekiedy ten element odpowiedzialności z faktu, że odnosi się do roszczeń następczych jest niezwykle istotny, gdyż wysokość tych roszczeń może znacznie przewyższać faktyczną wartość roszczeń wynikającą z uszczerbku na zdrowiu przy szkodzie na osobie. Ochroną ubezpieczeniową objęte są także szkody wyrządzone w wyniku rażącego niedbalstwa. Zakres ochrony wynikającej z ubezpieczenia obejmuje odpowiedzialność deliktową wynikającą z czynu niedozwolonego. Podstawą prawną tego ubezpieczenia są ogólne warunki ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Umowę ubezpieczeniową zawiera się na podstawie wniosku ubezpieczającego zawierającego informacje niezbędne do dokonania indywidualnej oceny ryzyka i określenia należnej z tego tytułu składki. Wniosek powinien zawierać tzn.: 1) imię, nazwisko lub firmę ubezpieczającego, ubezpieczonego, 2) adres zamieszkania lub siedziby ubezpieczającego, ubezpieczonego, 3) określenie zakresu, który ma być objęty ubezpieczeniem, 4) wysokość obrotu, 5) okres ubezpieczenia, 6) sumę gwarancyjną, 7) ilość i wielkość szkód za zdarzeń zaistniałych w okresie 3 ostatnich lat. We wniosku nie ma mowy o przedstawieniu przez ubezpieczonego ważnego orzeczenia technicznego. Ważnym jest to, że ubezpieczający na wezwanie ubezpieczającego jest zobowiązany odpowiednio uzupełnić wniosek o inne istotne informację niezbędne do oceny ryzyka. Z całą pewnością badanie techniczne jest dokumentem, który potwierdza, że urządzenie jest sprawne, zgodne z normą i bezpieczne w eksploatacji i taki dokument ubezpieczony musi okazać przy zawieraniu niniejszej umowy.

Podsumowując, konieczność posiadania aktualnych uprawnień- orzeczenia technicznego, dokumentacji DTR jest podstawą prawną do zgodnego z prawem funkcjonowania na rynku podmiotu gospodarczego w branży rozrywkowej. „Przenosi” jednocześnie całkowitą odpowiedzialność cywilną (odpowiedzialność finansową) z właściciela urządzenia dmuchanego na ubezpieczyciela, w przypadku nieszczęśliwego zdarzenia losowego.

Najnowsze artykuły i filmy

Wypadek na terenie sali trampolin – Strefa Gąbek. Ważne wskazówki.

W niniejszym artykule chcielibyśmy zwrócić uwagę na aspekty, na które jako przedsiębiorca powinieneś uważać, prowadząc salę trampolin z wydzieloną strefą […]

Czytaj więcej
Wypadek w sali trampolin a czynniki wpływające na wysokość zadośćuczynienia

Wypadek w sali trampolin a czynniki wpływające na wysokość dochodzonego przez poszkodowanego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę (przyczynienie się poszkodowanego do […]

Czytaj więcej
Orzeczenia techniczne dotyczące urządzeń rozrywkowych

W niniejszym artykule pragniemy odpowiedzieć na pytanie, czy w polskim prawie istnieje jakakolwiek podstawa do tego, aby nałożyć na właścicieli, […]

Czytaj więcej

Skontaktuj się z nami

Rzeczoznawca urządzeń rozrywkowych - adres
ul. Sandomierska 7/3, 41-902 Bytom
Wróć do góry
Zamknij menu